Sunday 6 May 2018

Het Hospitaal in


Ik meen dat eenieder die voor het eerst Azië bezoekt, ziek wordt op zijn debuutreus. Diarhee, bronchitis, griep, of een andere nare ziekte, omdat we toch niet aan dat klimaat en andere eergewoonten gewend zijn. Het gebruik van monddoekjes door de chinezen is niet zo vreemd, want ze zijn met heel veel en ze kuchen en spugen in het openbaar of het een nationale competitie betreft.
Na vijf dagen en nachten zwetend en zwaar kuchend en fluimen spugend, besluit ik toch maar een dokter te raadplegen. Het is weliswaar zondag, maar de spoed van het hospitaal werkt voortdurend.
Dat hospitaalbezoek was voor mij echt een cultuur shock. Alles loopt op informaticarolletjes. Ik krijg een magneetkaartje met mijn naam waarvoor ik 4 ¥ betaal. en krijg een afspraak bij de internist.  Nr. 59, we gaan naar de wachtzaal in het andere gebouw en mijn naam staat al in rode ledlichtjes op het bord tussen al die chinese tekens en getallen. Ik ben al gauw aan de beurt en bij de dokter zijn wel drie patienten die in de rij staan voor zijn advies. De dokter heeft een witte schort met elastiekjes om de polsen en extreem uitpuilende ogen. Hij kijkt niet eens op van zijn computerscherm. Yudun legt mijn symptomen uit. De dokter drukt een briefje af met een barcode,goed voor een bloedtest te doen. Bij ons moet dat nuchter gebeuren en in een medisch labo, We gaan weer naar de ontvangstruimte en scannen het biljet, betalen met WeChat 100 ¥ en kunnen ineens aan het loket nr. 3 bloed laten afnemen, de resultaten zijn over een uur klaar. Dan kunnen we weer bij de dokter langs.
Ik maak een grapje over de gele koorts, maar val van ellende een uur in slaap op de hotelkamer.
Drie uur. Weer naar het hospitaal, dit keer op een kapotte fiets.we gaan onmiddellijk naar de dokter. Maar daar staan nu reeds vijf mensen elkaar te verdringen. Ik ga buiten geduldig wachten op het bankje, en kijk rustig rond. Snuit mijn neus.
Op het papier met de uitslag van de bloedtest staat al vermeld: waarschijnlijk bronchitis.
De dokter bevestigt dit en schrijft mij medicatie voor. Ik mag niet op de tocht gaan staan en mag geen koffie drinken! Bizar!
In weer een ander gebouw is de farmacie ingericht zoals bij ons de kantoren van de post. Je betaalt eerst aan een automaat het vereiste bedrag en dan krijg je van de apothekersagent je waren ....
Waterpartij nabij het West Lake.

Een leuke wandeling door het park aan de oever van het Westelijk Meer, bracht ons bij een watervalletje en een windmolen. Typisch hollands gezicht en vreemd om hier aan te treffen.
De wegeltjes zijn aangelegegd met houten passerellen op steunpaaltjes, net of het els êens onder water kan komen te stan.

Friday 4 May 2018

Cultuurshock, en gelijkens.

Je weet niet goed waarop voor te bereiden als je voor het eerst naar het verre Oosten trekt. Er is geen deodorant. Ze eten hond en apenhersenen, en schorpioenen en sprinkhanen. Pas op dat je niet beroofd wordt, of dat je je papieren en je goed verliest. Heb je een medische reisverzekering?
Het valt allemaal reuze mee. Ik ervaar China, tenminste de steden Hangzhou en Shanghai, als veiliger dan europese steden om in rond te lopen als toerist.  Vriendelijk, vrij veel luxe, kwaliteit en keuze. Geen opdringerigheid, bedelen of woekerprijzen. Nette straten, veel politiecontrole. Maar zonder kennis van het chinees of zonder een chineessprekende begeleider Is het minder evident.

Vandaag stond een bezoek aan de tea hills op het programma, de Longjing tea, is een groene thee van Hangzhou, het heuvelachtige gebied Achter het West Lake .

Thursday 3 May 2018

BXL-ADM, ADM-HZH


Hangzhou . 
Le moment suprème! Vandaag vertrekken we op reis. China is de bestemming. Nog nooit zo ver geweest, bedenk ik mij. De eerste keer naar het oosten, het verre oosten. Mijn hart juicht. Het wordt zeer zeker een immense ervaring. Een totaal nieuwe cultuur, een ander landschap, andere mensen met zwart haar en een gele huid, kleine neuzen en spleetvormige ogen. Het land van pagodes en tempels, van goud en rood, een zeer oude beschaving en een supermoderne technische en economische grootmacht. Een gedisciplineerd, gedreven, samenhorig volk ga ik ontmoeten. Communisme zal nog te proeven zijn, spanning tussen rijkdom en armoede, natuurschoon en traditionele verfijnde bouwkunst versus moderne om zich heen grijpende nieuwbouw, in Hangzhou verwacht ik bouwkranen, beton en staalconstructies te zien, een enorme bouwput en bedrijvigheid die de ontvangst van de kampioenschappen deze zomer voorbereiden. De oosterse spiritualiteit en kinderlijke affiniteit voor optisch detail, de communistische footprint, en zeer zeker de oh-zo-belangrijke chinese keuken en eetcultuur.
Ik ga op zoek naar de restanten van de franse concessie en het venetië van het Oosten. China in de lente, in bloei. Het Zuid-Oosten, de plek waar Marco Polo is neergestreken, de wieg van de zijde-industrie. Debron van de zijderoutes.
Het uitgestrekte, tot de verbeelding sprekende, West-Lake. Afgebeeld met een mooie pagode, een phare oriëntal, op de bankbiljetten  an 100 Yuan. 

Ga mee op reis en ontdek met me, Hangzhou en Shanghai.

Dag twee, woensdag. Mijn verjaardag. Woensdag in het chinees is dag drie van de week dus XingQi San. We gaan naar Shanghai. Wat betekent op zee. 
In de treinstatie neem je tickets en voor buitenlanders als ik op vertoon van je paspoort.
Wederom bagage controle met X-ray. Onder weg naar de vertrekhal zie je de beroemde karaokecellen. Een soort telefooncel met twee zitjes en microphone en TV-scherm.
Het omroepen van overbodige informatie aan de reiziger is oorverdovend en de chinezen zelf gaan ook steeds luider spreken. Het chinees is al een opdringerige taal met veel keelgeluiden alsof iemand hatelijke woorden spuugt. En spugen kunnen ze , de chinesen. Op,straat wordt er gespuugd en winden gelaten en geboerd alsof het nette manieren betreft. De toiletten hebben geen toiletpapier en het zijn meestal franse squat toiletten. Maar als je eenmaal flink moet maakt het echt niet veel uit.
De trein Hangzhou -Shanghai  (zeg hángdzjou als in non de DJu en ZOUt) haalt 303 km per uur en is in 50 minuten tijd op bestemming.


Onderweg zie je het platteland aan de Oostzee voorbijschuiven, met veel groen, typische huizen met allemaal een kerktorentje in het midden van het dak. En oude bruine appartementsgebouwen waar overal de was buiten hangt.
Het is zonnig vandaag en ik ben blij om in gezelschap van mijn chinese vriend met de onuitspreekbare naam, uit eten te gaan. Ik trakteer voor mojn verjaardag. Wat weet ik nog niet, maar zeker lekker en met stokjes. 

Ondertussen leer ik veel nieuwe woordjes chinees. Je moet per woord vier dingen leren: de uitspraak, de betekenis, het chinese schrift en de pinyin notatie. Erg leerintensief. 

China, een reisverslag van mijn 16 daags bezoek aan China, Hangzhou aan het West Lake en Shanghai.

 Deze blog is mijn reisverhaal naar China. Mijn eerstw reus naar Azië.
Van het langverwachte en lang op voorhand voorbereide vertrek op 23 april 2018 naar Hangzhou , met driedaagse uitstap naar Shanghai, tot de terugkeer op 10 mei.
Zicht op De Bund, Shanghai.

Speciaal aan deze reis is dat ik op persoonlijke uitnodiging ben van mijn vriend Yang Yudun.

Monday 26 March 2018