Sunday 31 July 2011
Sunday 24 July 2011
Het zachtgekookt eitje.
Het is zondagochtend. Dan neem ik steevast een eitje als ontbijt. Het liefst een lekker zachtgekookt eitje. Een snuifje zout en wat peper. Vers brood in soldaatjes gesneden, eventueel met een beetje ham en kaas erop. En dan maar heerlijk soppen in het eigeel.
Alleen, hoe breek ik nu netjes de schaal? Voor je het weet ben je aan het knoeien en zit alles onder het eigeel, of erger, zitten de stukjes eierschaal in het ei. Geen feest als je die stukjes binnenkrijgt en vervolgens wordt het ontzettend moeilijk je tafelmanieren te houden als ... je begrijpt het.
De echte kenner zwaait als een Samoerai de kop eraf met zijn tafelmes. Dit kunstje is niet iedereen gegeven.
De voorzichtige liefhebber van zondags, zachtgekookt ei gaat met zijn koffielepeltje te werk. Al tikkend tegen het eierhoofdje, terwijl hij het ei draait, breekt hij de schaal in cirkelvorm. Dan geeft hij de genadesteek door de kop eraf te scheppen met de lepel.
Diegene die meer van vingerwerk houdt - en tot die groep behoor ikzelf - pelt de schaal eraf tot het witte kopje ontbloot is. Dan pas wordt er gelepeld naar het heerlijke geel.
Maar hoor nu eens wat ik laatst gezien heb: een speciale schaar om eitjes te onhoofden met de precisie van een chirurgisch mes. Het is een schaartje dat in plaats van twee over elkaar snijdende messen, een ring heeft die over het eierhoofdje past. Als je knipt komen er rondom fijne driehoekige mesjes uit de ring die de schaal keurig breken op een cirkellijn. De techniek staat voor niets. Wat een vernuftig instrument.
Maar toch... die Samoerai-methode is de spectaculairste en de meest leuke. Smakelijk eten en nog een fijne zondag.
Met een knipoog naar Alexander.
Alleen, hoe breek ik nu netjes de schaal? Voor je het weet ben je aan het knoeien en zit alles onder het eigeel, of erger, zitten de stukjes eierschaal in het ei. Geen feest als je die stukjes binnenkrijgt en vervolgens wordt het ontzettend moeilijk je tafelmanieren te houden als ... je begrijpt het.
De echte kenner zwaait als een Samoerai de kop eraf met zijn tafelmes. Dit kunstje is niet iedereen gegeven.
De voorzichtige liefhebber van zondags, zachtgekookt ei gaat met zijn koffielepeltje te werk. Al tikkend tegen het eierhoofdje, terwijl hij het ei draait, breekt hij de schaal in cirkelvorm. Dan geeft hij de genadesteek door de kop eraf te scheppen met de lepel.
Diegene die meer van vingerwerk houdt - en tot die groep behoor ikzelf - pelt de schaal eraf tot het witte kopje ontbloot is. Dan pas wordt er gelepeld naar het heerlijke geel.
Maar hoor nu eens wat ik laatst gezien heb: een speciale schaar om eitjes te onhoofden met de precisie van een chirurgisch mes. Het is een schaartje dat in plaats van twee over elkaar snijdende messen, een ring heeft die over het eierhoofdje past. Als je knipt komen er rondom fijne driehoekige mesjes uit de ring die de schaal keurig breken op een cirkellijn. De techniek staat voor niets. Wat een vernuftig instrument.
Maar toch... die Samoerai-methode is de spectaculairste en de meest leuke. Smakelijk eten en nog een fijne zondag.
Met een knipoog naar Alexander.
Subscribe to:
Posts (Atom)