Hangzhou .
Le moment suprème! Vandaag vertrekken we op reis. China is de bestemming. Nog nooit zo ver geweest, bedenk ik mij. De eerste keer naar het oosten, het verre oosten. Mijn hart juicht. Het wordt zeer zeker een immense ervaring. Een totaal nieuwe cultuur, een ander landschap, andere mensen met zwart haar en een gele huid, kleine neuzen en spleetvormige ogen. Het land van pagodes en tempels, van goud en rood, een zeer oude beschaving en een supermoderne technische en economische grootmacht. Een gedisciplineerd, gedreven, samenhorig volk ga ik ontmoeten. Communisme zal nog te proeven zijn, spanning tussen rijkdom en armoede, natuurschoon en traditionele verfijnde bouwkunst versus moderne om zich heen grijpende nieuwbouw, in Hangzhou verwacht ik bouwkranen, beton en staalconstructies te zien, een enorme bouwput en bedrijvigheid die de ontvangst van de kampioenschappen deze zomer voorbereiden. De oosterse spiritualiteit en kinderlijke affiniteit voor optisch detail, de communistische footprint, en zeer zeker de oh-zo-belangrijke chinese keuken en eetcultuur.
Ik ga op zoek naar de restanten van de franse concessie en het venetië van het Oosten. China in de lente, in bloei. Het Zuid-Oosten, de plek waar Marco Polo is neergestreken, de wieg van de zijde-industrie. Debron van de zijderoutes.
Het uitgestrekte, tot de verbeelding sprekende, West-Lake. Afgebeeld met een mooie pagode, een phare oriëntal, op de bankbiljetten an 100 Yuan.
Ga mee op reis en ontdek met me, Hangzhou en Shanghai.
Dag twee, woensdag. Mijn verjaardag. Woensdag in het chinees is dag drie van de week dus XingQi San. We gaan naar Shanghai. Wat betekent op zee.
In de treinstatie neem je tickets en voor buitenlanders als ik op vertoon van je paspoort.
Wederom bagage controle met X-ray. Onder weg naar de vertrekhal zie je de beroemde karaokecellen. Een soort telefooncel met twee zitjes en microphone en TV-scherm.
Het omroepen van overbodige informatie aan de reiziger is oorverdovend en de chinezen zelf gaan ook steeds luider spreken. Het chinees is al een opdringerige taal met veel keelgeluiden alsof iemand hatelijke woorden spuugt. En spugen kunnen ze , de chinesen. Op,straat wordt er gespuugd en winden gelaten en geboerd alsof het nette manieren betreft. De toiletten hebben geen toiletpapier en het zijn meestal franse squat toiletten. Maar als je eenmaal flink moet maakt het echt niet veel uit.
De trein Hangzhou -Shanghai (zeg hángdzjou als in non de DJu en ZOUt) haalt 303 km per uur en is in 50 minuten tijd op bestemming.
Onderweg zie je het platteland aan de Oostzee voorbijschuiven, met veel groen, typische huizen met allemaal een kerktorentje in het midden van het dak. En oude bruine appartementsgebouwen waar overal de was buiten hangt.
Het is zonnig vandaag en ik ben blij om in gezelschap van mijn chinese vriend met de onuitspreekbare naam, uit eten te gaan. Ik trakteer voor mojn verjaardag. Wat weet ik nog niet, maar zeker lekker en met stokjes.
Ondertussen leer ik veel nieuwe woordjes chinees. Je moet per woord vier dingen leren: de uitspraak, de betekenis, het chinese schrift en de pinyin notatie. Erg leerintensief.
No comments:
Post a Comment