Tijgermug 1.6.

John Shark, de man in het zwart, een huurmoordenaar, had zich erbij neergelegd dat dit zijn weg was. Eenmaal een killer, altijd een killer. Hij had zich meermaals bekeerd tot het recht pad, alleen maar goede intenties, de juiste mensen om zich heen, een gezond sportief en sociaal leven in een ander milieu, ander land, maar steeds weer, dook uit het niets de verstikkende dillematische vraag op en kreeg de duistere ijzeren klauw vat op hem. Hij had zich tenslotte erbij neergelgd, het zou steeds zo blijven in de wereld, goed en kwass, hadden elkaar nu eenmaal nodig. Welke kant je koos, wit of zwart op het schaakbord, maakte niet veel meer uit voor hem, de doden zouden toch vallen, of hij die pion of die toren nu was of een ander....