Tijgermug Nanotechnologie 2.4.

Het transmutatiepunt. Kijk, je moet het zo zien. Beeld je in, een vlecht, een haarvlecht met drie haarstringen. Telkens gaat er een string over de tweede, en dan de derde weer eroverheen,... telkens heb je een raakpunt waar twee stringen elkaar raken. Op zo'n plaats is een overgang mogelijk. Een transite, heten we dat. Je kan je ook een complexer vlechtwerk bedenken met meer dan drie stringen. Dan zijn de transisities veelvuldiger maar ook schaarser in de tijd. Sjeik Hamdan bin Mohammed keek wenkbrauwoptrekkend naar zijn buurman, die met zowat dezelfde kleding de top-ontmoeting bijwoonde. Hij knikte zuinigjes naar Hamdan, zijn vriend en vertrouweling. Inderdaad, pittig. Maar niet erg begrijpelijk. Wacht even, het interessante deel komt zo... En de spreker ging voort met de volgende slide. In Dubai, in de zeer herkenbare paaseivormige torens, vindt deze week een wetenschappelijk congres plaats. Op topniveau. Onderwerp: Nanotechnologie: vandaag weten, morgen toepassen. Tim las nog even de folder die hij bij zich had in de taxi opweg naar het congres: Gastsprekers: ... professor E. Wyzkowsky... en wat verder viel zijn oog op Drs. Océane Pêcheur... Wel, wel. Wat een toeval. Dat ik deze twee sprekers hier mag meemaken, krabde Tim in zijn baardje. Na de koffiepauze mag u binnen, Sir. Ik wens u een aangenaam en leerrijk congres. Zei de hostess en overhandigde Tim zijn documentatie en zijn persoonlijke badge, een persbadge met een groen-geel randje om het verschil te maken met de andere deelnemers, en in blokletters zijn naam, functie en company. Tim knipoogde vriendelijk naar de hostess en ging rustig een kopje koffie halen, terwijl vluchtten zijn ogen op zoek naar een interessant contact. Zijn eerste slok koffie was nog maar achter zijn lippen en daar zag Tim een gesluierde verschijning, in melkwit. Maar die ogen, zwartomrande amandelvormige ogen bleven in de zijne hangen. Tim wist meteen, ik ken haar... En liep op de vrouw af, om zich voor te stellen. De witte vrouw wilde eerst gebaren alsof ze niet wilde ingaan op dit contact, maar ze veranderde vrijwel onmiddellijk haar tactiek. Hi, Tim. Wat een verrassing jou hier te zien. Jij hier?, veinsde Tim verrast te zijn Océane Pêcheur hier te ontmoeten. Dag Océane. Ik heb al gesproken, bij de opening. Prof. Edouard Wyzkowsky komt later aan de beurt. Ja, antwoordde Tim. Als journalist, tracht ik altijd iets meer uit het congres te halen dan wat er letterlijk wordt meegedeeld, iets wat de lezers van onze krant en de kijkers van het TV-journaal kan interesseren. Océane, zeg ons eens, waarom dit congres juist hier plaatsvindt, in Dubai? Wat hebben olieproducerende landen en sjeiks als Mohammed bin Hamden aan nano-technologie? Waarom wordt het congres hier gehouden? Océane schraapte haar keel, keek even om zich heen en gaf een ontwijkend maar voor de handliggend antwoord. Tim onderbrak haar: dat klopt inderdaad maar zou een mogendheid zoals de UAE, de verenigde arabische emiraten baat hebben of voordeel kunnen halen uit spits-nano-technologie? Uiteraard. Er is momenteel een nek-aan-nek race aan de gang tussen diverse technologisch ontwikkelde mogendheden om koploper te zijn in het gebruik van nano-technologie. Wij als wetenschappers halen alleen maar voordeel uit deze interesse. Maar tegelijk hebben we een boodschap op dit congres omdat we uit ervarming weten dat we niet te snel mogen een nieuwe technologie inzetten, voor ze volledig getest is, en veilig is. Elke nieuwe technologie kan ook schade meebrengen of misbruikt worden. Daarom willen we openheid. Wat is het gevaar dan volgens u? Océane keek verschrikt op. Euh, wel. Tim gaf haar een duwtje: wel, stel deze vraag straks tijdens het forum. Ik zal je vraag graag beantwoorden... OK, zei Tim. Enigszins teleurgesteld. Maar, probeerde hij. Mag ik een primeur? Als eerste een klein perbericht naar de krant? Océane aarzelde en zei: weet je, ik vrees dat als nano-technologie in verkeerde handen valt, een onevenwicht in de wereldmacht zou kunnen ontstaan. Manipulatie van hooggeplaatsten, is een van de mogelijke scenario's... Ik moet nu echt gaan, Tim. Ik zie je straks op het forum... En weg was Océane, Tim bleef achter met een gemengd gevoel van overwinning en angst.